10 dzieł, które trzeba zobaczyć w Centrum Pompidou w Paryżu

Krótka historia Centrum Pompidou

Centre Pompidou czyli Centrum Pompidou to obok Luwru i Muzeum Orsay jedno z najbardziej znanych muzeów we Francji. Uwagę przykuwa jego fasada, która wygląda jakby wnętrze budynku znajdowało się na zewnątrz. Rury mają swoje funkcje praktyczne i są pomalowane według kodu: zielone rury są wodociągowe, niebieskie są przewody klimatyzacyjne, przewody elektryczne są w kolorze żółtym, a systemy bezpieczeństwa (np. gaśnicze) są czerwone.

W centrum znajduje się min. największe muzeum sztuki nowoczesnej w Europie.

Nazwa Centrum Pompidou pochodzi od nazwiska prezydenta Georges Pompidou Francji, który zlecił jego budowę. Centrum zostało otwarte w 1977 roku.

Centrum Pompidou w liczbach

• 10 pięter
• 7500m2 na każdej kondygnacji
• Wymiary budynku: Długość: 166m / szerokość: 60m / wysokość: 42m
• Powierzchnia poświęcona na kolekcje stałą 12.210m2
• 5900m2 przeznaczone na wystawy czasowe
• 2 sale kinowe (315 i 144 miejsc)
• Teatr (384 miejsca)
• sala konferencyjna (158 miejsc)
• Publiczna biblioteka czytelnicza o powierzchni 10 400 m2, mieszcząca do 2200 czytelników
• Muzeum dokumentacji i centrum badawcze, Biblioteka Kandinsky, otwarte dla badaczy i zajmujące powierzchnię 2600m2

Musisz to zobaczyć

4 i 5 piętro są poświęcone na wystawę stałą i można na nim znaleźć takie dzieła takich artystów jak: Marcel Duchamp, Frida Khalo, Vassily Kandinsky, Marc Chagall, Henri Matisse, Piet Mondrian, Joan Miró, Yves Klein. Osobiście lubię zaczynać zwiedzanie wystawy od jednego z tych pięter, zanim udam się na wystawy czasowe.

Centrum Pompidou – co trzeba zobaczyć:

1. Marcel Duchamp – Fontanna (Fountain), 1917
2. Otto Dix – Bildnis Der Journalistin Sylvia Von Harden, 1926
3. Mark Rothko – Bez tytułu (Untitled – Black, Red Over Black On Red), 1964
4. Vassily Kandinsky – Mit dem schwarzen Bogen (Z czarnym łukiem) », 1912
5. Robert Delaunay – Manège de cochons, 1922
6. Marc Chagall – Les mariés de la Tour Eiffel , 1938-1939
7. Piet Mondrian – New York City, 1942
8. Constantin Brancusi – Foka II (Phoque II) 1943
9. Joan Miró – Tryptyk, niebieski I, niebieski II, niebieski III, (Triptyque Bleu I, Bleu II, Bleu III), 1961
10. Yves Klein – SE 71, (L’Arbre, grande éponge bleue), 1962

• niestety czasami niektóre z tych dzieł nie są dostępne.

Ponadto w muzeum regularnie organizowane są wystawy tymczasowe. Zwykle po kilka jednocześnie dlatego informacji na temat aktualnych zawsze poszukuję bezpośrednio na stronie internetowej Centrum.

Zamknięcie centrum Pompidou

Centrum Pompidpou zosatnie zamknięte na 5 lat. Część obiektu zostanie zamknięta na jesieni 2024 roku, po Igrzyskach Olimpijskich. Całkowite zamknięcie nastąpi w 2025 roku.  Jego ponowne otwarcie jest planowane dopiero na 2030 rok. W tym czasie muzeum przejdzie gruntowny remont.

Informacje Praktyczne